Prawiepołowa odzieży na świecie jest wykonana z poliestru, a Greenpeace przewiduje, że do 2030 r. liczba ta wzrośnie prawie dwukrotnie. Dlaczego?Trend athleisure jest jednym z głównych powodów: coraz większa liczba konsumentów szuka bardziej rozciągliwej, bardziej wytrzymałej odzieży.Problem polega na tym, że poliester nie jest zrównoważoną opcją tekstylną, ponieważ jest wykonany z politereftalanu etylenu (PET), najpopularniejszego rodzaju tworzywa sztucznego na świecie.Krótko mówiąc, większość naszych ubrań pochodzi z ropy naftowej, podczas gdy Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) wzywa do podjęcia drastycznych działań w celu utrzymania temperatury na świecie maksymalnie o 1,5°C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej.

Trzy lata temu organizacja non-profit Textile Exchange rzuciła wyzwanie ponad 50 firmom tekstylnym, odzieżowym i detalicznym (w tym gigantom takim jak Adidas, H&M, Gap i Ikea), aby do 2020 r. zwiększyły wykorzystanie poliestru pochodzącego z recyklingu o 25 procent. Udało się: w zeszłym miesiącu , organizacja wydała oświadczenie, w którym świętuje fakt, że sygnatariusze nie tylko osiągnęli cel dwa lata przed terminem, ale faktycznie go przekroczyli, zwiększając wykorzystanie poliestru z recyklingu o 36 procent.Ponadto dwanaście kolejnych firm zobowiązało się do przyłączenia się do wyzwania w tym roku.Organizacja przewiduje, że do 2030 roku 20 procent całego poliestru zostanie poddane recyklingowi.

Poliester z recyklingu, znany również jako rPET, jest uzyskiwany przez stopienie istniejącego plastiku i ponowne przędzenie go w nowe włókno poliestrowe.Podczas gdy wiele uwagi poświęca się rPET wykonanemu z plastikowych butelek i pojemników wyrzucanych przez konsumentów, w rzeczywistości politereftalan etylenu można poddać recyklingowi zarówno z surowców poprzemysłowych, jak i pokonsumenckich.Ale, żeby dać przykład, pięć butelek po napojach daje wystarczającą ilość błonnika na jedną bardzo dużą koszulkę.

Chociażrecykling tworzyw sztucznychbrzmi jak bezdyskusyjnie dobry pomysł, świętowanie rPET jest dalekie od jednomyślności w społeczności zrównoważonej mody.FashionUnited zebrał główne argumenty obu stron.

Poliester z recyklingu: zalety

1. Zapobieganie wyrzucaniu tworzyw sztucznych na wysypiska śmieci i do oceanów-Poliester z recyklingu daje drugie życie materiałowi, który nie ulega biodegradacji i w przeciwnym razie trafiłby na wysypisko lub do oceanu.Według organizacji pozarządowej Ocean Conservancy, co roku do oceanów trafia 8 milionów ton plastiku, oprócz szacunkowych 150 milionów ton, które obecnie krążą w środowiskach morskich.Jeśli utrzymamy to tempo, do 2050 roku w oceanach będzie więcej plastiku niż ryb.Plastik znaleziono u 60 procent wszystkich ptaków morskich i 100 procent wszystkich gatunków żółwi morskich, ponieważ mylą one plastik z jedzeniem.

Jeśli chodzi o składowiska, Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych poinformowała, że ​​w samym 2015 roku na składowiska w tym kraju trafiło 26 milionów ton plastiku.UE szacuje, że taką samą kwotę będą generować rocznie jej członkowie.Odzież jest niewątpliwie dużą częścią problemu: w Wielkiej Brytanii raport Waste and Resources Action Programme (WRAP) szacuje, że około 140 milionów funtów odzieży trafia na wysypiska śmieci każdego roku.„Zbieranie plastikowych odpadów i przekształcanie ich w użyteczny materiał jest bardzo ważne dla ludzi i naszego środowiska”, powiedziała Karla Magruder, członek zarządu Textile Exchange, w e-mailu do FashionUnited.

2. rPET jest tak samo dobry jak pierwotny poliester, ale jego produkcja wymaga mniej zasobów — według badania z 2017 r. poliester z recyklingu jest prawie taki sam jak pierwotny poliester pod względem jakości, ale jego produkcja wymaga o 59 procent mniej energii w porównaniu z pierwotnym poliestrem przez Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska.WRAP szacuje, że produkcja rPET zmniejszy emisję CO2 o 32 procent w porównaniu ze zwykłym poliestrem.„Jeśli spojrzeć na oceny cyklu życia, rPET uzyskuje znacznie lepsze wyniki niż pierwotny PET” — dodaje Magruder.

Ponadto poliester z recyklingu może przyczynić się do zmniejszenia wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego z Ziemi, aby uzyskać więcej plastiku.„Wykorzystywanie poliestru z recyklingu zmniejsza naszą zależność od ropy naftowej jako źródła surowców” — czytamy na stronie internetowej marki outdoorowej Patagonia, najbardziej znanej z produkcji polaru ze zużytych butelek po napojach, bezużytecznych odpadów produkcyjnych i zużytej odzieży.„Ogranicza odrzuty, przedłużając w ten sposób żywotność składowisk i zmniejszając toksyczne emisje ze spalarni.Pomaga także promować nowe strumienie recyklingu odzieży poliestrowej, która nie nadaje się już do noszenia” – dodaje etykieta.

„Ponieważ poliester odpowiada za około 60 procent światowej produkcji PET – mniej więcej dwa razy więcej niż zużywa się w plastikowych butelkach – rozwój łańcucha dostaw włókien poliestrowych z surowców pierwotnych może mieć ogromny wpływ na globalne zapotrzebowanie na energię i zasoby”, przekonuje amerykańska marka odzieżowa Nau, znany również z priorytetowego traktowania opcji zrównoważonych tkanin.

Poliester z recyklingu: wady

1. Recykling ma swoje ograniczenia -Wiele ubrań nie jest wykonanych z samego poliestru, ale raczej z mieszanki poliestru i innych materiałów.W takim przypadku ich recykling jest trudniejszy, jeśli nie niemożliwy.„W niektórych przypadkach jest to technicznie możliwe, na przykład mieszanki z poliestrem i bawełną.Ale to wciąż na poziomie pilotażowym.Wyzwanie polega na znalezieniu procesów, które można odpowiednio zwiększyć, a jeszcze tego nie osiągnęliśmy” – powiedział Magruder w rozmowie z Suston Magazine w 2017 r. Niektóre laminacje i wykończenia zastosowane do tkanin mogą również sprawić, że nie będą one nadawać się do recyklingu.

Nawet ubrania wykonane w 100% z poliestru nie mogą być wiecznie poddawane recyklingowi.Istnieją dwa sposoby recyklingu PET: mechaniczny i chemiczny.„Recykling mechaniczny polega na umyciu plastikowej butelki, rozdrobnieniu jej, a następnie przekształceniu jej z powrotem w poliestrowy chip, który następnie przechodzi przez tradycyjny proces wytwarzania włókien.Recykling chemiczny polega na przywróceniu odpadowego produktu z tworzywa sztucznego do jego pierwotnych monomerów, które są nie do odróżnienia od pierwotnego poliestru.Mogą one następnie wrócić do zwykłego systemu produkcji poliestru” – wyjaśnił Magruder dla FashionUnited.Większość rPET uzyskuje się poprzez recykling mechaniczny, ponieważ jest to najtańszy z dwóch procesów i nie wymaga żadnych chemikaliów poza detergentami potrzebnymi do czyszczenia materiałów wejściowych.Jednak „w wyniku tego procesu włókno może stracić swoją wytrzymałość i dlatego musi być mieszane z pierwotnym włóknem”, zauważa Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska.

„Większość ludzi wierzy, że tworzywa sztuczne można poddawać recyklingowi w nieskończoność, ale za każdym razem, gdy są podgrzewane, ulegają degeneracji, więc kolejna iteracja polimeru ulega degradacji, a plastik musi być używany do wytwarzania produktów o niższej jakości” – powiedziała Patty Grossman, współzałożycielka Two Sisters Ecotextiles, w e-mailu do FashionUnited.Textile Exchange stwierdza jednak na swojej stronie internetowej, że rPET może być poddawany recyklingowi przez wiele lat: „odzież z poliestru pochodzącego z recyklingu ma być poddawana ciągłemu recyklingowi bez pogorszenia jakości”, napisała organizacja, dodając, że cykl odzieży poliestrowej może stać się „ system zamkniętej pętli”.

Ci, którzy podążają za tokiem myślenia Grossmana, argumentują, że świat powinien generalnie produkować i zużywać mniej plastiku.Jeśli społeczeństwo uwierzy, że wszystko, co wyrzuca, można poddać recyklingowi, prawdopodobnie nie będzie widziało problemu w dalszym konsumowaniu plastikowych przedmiotów jednorazowego użytku.Niestety tylko niewielka część plastiku, którego używamy, jest poddawana recyklingowi.Według Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych w 2015 roku zaledwie 9 procent wszystkich tworzyw sztucznych zostało poddanych recyklingowi.

Ci, którzy wzywają do mniej uroczystego spojrzenia na rPET, bronią tego, że marki modowe i kupujących należy zachęcać do jak największego faworyzowania włókien naturalnych.W końcu, mimo że produkcja rPET wymaga o 59 procent mniej energii niż pierwotny poliester, nadal wymaga więcej energii niż konopie, wełna oraz zarówno organiczna, jak i zwykła bawełna, zgodnie z raportem Sztokholmskiego Instytutu Środowiska z 2010 roku.